جشن ها و عیدها       8

عید فطر قسمت  چهارم 

در بنار خواندن نماز عید فطر یا مرسوم نبوده و یا من از آن اطلاعی ندارم . اولین کسی که خواندن نماز عید فطر را آغاز کرد ، مرحوم ابراهیم ابراهیمی بود . وی در روزی که اکنون در حافظه ندارم ولی در یادداشت هایم نوشته ام ، برای اولین باردر حسینیه ی اعظم به تنهایی به نماز ایستاد و به تنهایی نماز را تمام کرد . امروزه حاج ابراهیم زمانی این کار را انجام می دهد و هر ساله تمام مردمی که به حسینیه می آیند نیز به نماز می ایستند .

غذای همه ی مردم در ظهر روز عید ، مرغ است . کشتن مرغ در چنین روزی نه تنها ارزش غذایی دارد بلکه به عنوان خون ریزان و رفع قضا و بلا نیز محسوب می شود . زتان مرغ را در آب جوش می اندازند و پرهایش را با دست پاک می کنند و پرها را خشک می کنند تا در آینده برای بالش استفاده شود . پاهای غضروفی مرغ را بریده و به کودکان می دهند . بچه ها پای مرغ را در چاله ی آتش می اندازند تا بسوزد و آنگاه پوست و غضروف و خاکستر را به دندان می کشند و با ولع می خورند حتی اگر  دهان و دست آنان یک ریز سیاه شود . اگر تعداد کودکان یک خانه زیاد باشد ، پاها را تقسیم می کنند تا به همه برسد . در چنین روزی ، دست ، دهان و گونه های چرب و خاکستری کودکان حکایت از وجود مرغ برای ناهار است . ناهار تمام مردم روستا بدون استثنا در ظهر روز عید ، تلیت یخنی مرغ است .