داراب جعفری : 

سلام مطالب روزهای گذشته وبلاگ را خونده ام ولی متاسفانه به موقع نتوانستم نظراتم را منتقل کنم.
اول ازبخش آشنایی با بنار آب شیرین بگویم که بعضی از دوستان معتقدند که دربعضی موارد به معرفی دهستان زیارت پرداخته می شود یا مقاله ای از دیگر نقاط کشور؛ بهتراست در زمینه مورد بحث فقط مطالبی که مربوط به بنار است استخراج شود وارائه شود.
دربخش موسیقی و آواز شاید بتوان گفت نام چاووشی خوانان بنار از قلم افتاده بود.
در بخش شعر نامی از امان اله ابراهیمی نبود درحالی که آقایان حیدری وفتحی که چندان جایگاهی درشعر منطقه ندارند اسم شان آمده بود.
دربخش ربع قرن پیش شاید الان بتوان شماها را پیشکسوت نامید ماشاءاله همه هنوز جوان هستید فکر نکنم سال 69 شماها جوانان پرانر‍‍ژی ولات بودید(این آخری به شوخی بود)

پاسخ :

سلام پیش از هرچیزی از این که دقت دارید و وبلاگ خودتان را می خوانید و نظرتان را می نویسید ، سپاسگزارم . مهمتر از هر چیز ، نوشتن نامتان است که از بهترین راه های بیان نظر ، گفتن نام است و قطعا گفتن نام های ارزشمند تان ، انسان را وا می دارد که احساس مسئولیت کند و به سوال ها پاسخ داده شود .

در ارتباط با این که از دهستان زیارت یا از جایی دیگر مطلبی می آید ، باید بگویم که این سلسله مقالات در آینده به صورت کتاب در خواهد آمد و در هر کتاب نیز برای ورود به هر بحثی ، مقدمه ای نیاز است مثلا هنر را باید در جهان ، ایران ، برازجان ، دهستان زیارت و سپس در بنار نگاه کرد  اما آنچه که واضح است این است که تمام این مطالب ، قبل از چاپ ، دوباره ویرایش می شود و بسیاری از حواشی آن حذف می گردد حتی پاره ای از مطالب اصلی هم حذف می شود برای مثال وقتی برای کتاب ، به شعر بنار پرداخته می شود ، از مثال های متعددی که این روزها می خوانید خبری نیست و از شعر شاعرانی مثل آقایان سهراب باقری و امان الله ابراهیمی نمونه آورده می شود .

درمورد چاووشی هم اگر کسی از قلم افتاده باشد ، حتما در ویرایش خواهد آمد ولی به طور کلی همه باید نسبت به این مقالات مثل شما حساسیت نشان بدهند و از قلم افتاده ها را ذکر کنند کما این که پیش از این احمد روزبه ، غلامرضا باقری ، امان الله خدادادی و ... تذکر داده و از قلم افتاده ها را گفته اند و ویرایش شده است . همین الان ممکن است من اسم چاووش خوانان بنار را بنویسم و باز کسی از قلم بیفتد . اصلا یکی از فلسفه های این مقالات در اینجا همین است که قبل از چاپ ، محک بخورد و عیب هایش برطرف شود . ضمن این که من در شرایط دشوار کاری ، روزانه مطلبی می نویسم و ممکن است اشتباه بسیار بیش از این داشته باشد . پس لازم است که عیب ها را تذکر بدهید .

در رابطه با مقاله ی شعر باید گفت که این مقاله همان طور که مخصوصا تاریخ آن را از آخر مطلب حذف نکرده ام در سال 1381 نوشته شده و در آن تاریخ آقای امان الله ابراهیمی مثل الان معروف نبود  ولی از آقایان حیدری و فتحی در نشریات استان بوشهر و برازجان شعر چاپ می شد در محدوده ی دشتستان آن دو را می شناختند و اگر اشتباه نکنم ، در کتاب تاریخ آقای فخرایی نیز اسم این دو نفر آمده است . هدف من دفاع از هیچ شاعری نیست چون هر شاعری باید شعرش  از  او دفاع کند و هر کسی نیز جایگاه خودش را دارد . پس اگر نظرتان این است که آقای ابراهیمی  در زمره ی شاعران دهستان زیارت در سال 1381 و پیش از  آن سال است ، پاسخ را گفته ام اما اگر به وضعیت شعری امروز آقای ابراهیمی نظر دارید ، باید بگویم که در سلسله مقالات پیرامون شعر که این روزها درحال نوشتن آن هستم ،  یک شماره مخصوص به آقای امان الله ابراهیمی اختصاص داده شده  که به زودی خواهید خواند  .

در بخش ربع قرن پیش نیز بگویم که چون تیم مقابل ،  جوانان بودند ، از من و کسانی که حتی سن آنان از من کمتر است نیز به عنوان پیشکسوت یاد شده است .

با احترام محمد غلامی