ازدواج

2

ازدواج در خانواده ها هم برای پسر و هم برای دختر به ترتیب صورت می گرفت به این صورت که ابتدا بزرگ ترین فرزند از نظر سن ازدواج می کرد و پس از آن نوبت به نفر بعد می رسید . پس از پسندیدن ، خانواده ی پسر مقدمات کار را فراهم می کردند . بسیار پیش می آمد که دختر و پسر تا قبل از ازدواج ، حتی یک بار نیز چهره ی همدیگر را ندیده و یا به وضوح ندیده بودند . معمول بود که پس از انجام توافق نیز ، تا قبل از ازدواج ، اگر پسر به منزل دختر می رفت تا همسر آینده اش را ببیند ، دختر به اتاقی دیگر می رفت و تا زمانی که پسر در منزلشان بود ،  بیرون نمی آمد . در بین عامه  و جامعه ی آن روزگار ، به صورت تواتر این سخن بود که در فلان مکان ، به جای این که دختر مشخص شده را به پسر بدهند ، دختری دیگر را به او داده اند  .

ازدواج ها بیشتر فامیلی بود و همان طور که در پیش اشاره شد ، سعی می کردند تا در وحله ی اول ، دختر به پسری از پسران فامیل برسد . کم کم این سد شکسته شد اما اقشاری از مردم بودند که مردم آن زمان ، نه از آنان دختر می گرفتند و نه به آنان زن می دادند و ازدواج در چنان گروهی ، اجبارا تنها به شکل فامیلی صورت می پذیرفت . یکی از این قشر مردم ، خانواده ی سلمانی محل بود . سلمانی ها از دیر باز تا امروز ، از صادق ترین و پاک ترین مردم روستا بوده اند . آنان همیشه شوخ طبع بوده و در عین فقر و نداری  ،  موجبات نشاط مردم را فراهم می آوردند . آنان دربین مردم و با مردم و عضوی جدا نشدنی از مردم بودند اما سنت های غلط جامعه ی آن روز ، آنان را از برخی حقوق اجتماعی نانوشته محروم کرده بود .

خانواده ی سلمانی زن و مرد در عروسی خدمت می کردند . اگر سلمانی ازمکان خانواده ی داماد بود ، هنگام عروسی ، لباس های قبلی داماد  و اگر از دیار خانواده ی عروس بود ، لباس های قبلی عروس را برای خود و خانواده اش می برد . اگر برای خون ریزان نیز مرغی کشته می شد که معمولا روی پای عروس و داماد نیز این کار انجام می گرفت  ، آن را به خانه ی سلمانی می فرستادند و اگر کهره ای برای خوراک می کشتند ، پوست ، جگر و کلّه ی آن را به خانه ی سلمانی می بردند . سلمانی در مهمانی ها سفره می گسترد و جمع می کرد و با نظارت او  غذا تقسیم  می شد و خود نیز در هنگام غذا خوردن آماده ی خدمت بود . گاه نیز اگر کسی نیز مهمان برایش می آمد ، دنبال او می فرستاد .

 از مهم ترین ویژگی های سلمانی ها این بود که محرم اسرار مردم و امین بودند . به همین خاطر در طول تاریخ ، آنان دارای روحی بزرگ بودند و شاید کوچک نفسی عموم آنان نیز به خاطر همین مساله بوده باشد . آنان همان طور که گفته شد و در بخش های آینده خواهم گفت ، در تمام مراحل زندگی مردم از غم و شادی گرفته تا  امور معمول زندگی ، بیش از همه به مردم خدمت کردند به گونه ای که حقی بزرگ و غیر قابل انکار به گردن همه ی مردم دارند .