پراکنده ها    -    ادامه 

سوگند خوردن

قبل از سوگند خوردن ، رسم بر این بود که باید بدن خود را شستشو می دادند . این رسم از زمان ایران باستان به امروز رسیده است . سوگندی که در بنار باید برای آن اول خود را پاکیزه کرد ، سوگند به قرآن مجید است . بارها شاهد بوده ایم که کسی گفته حاضرم بروم در رودخانه شنا کنم و قسم بخورم .  همچنین بارها از کسی خواسته اندتا به رودخانه رفته  و شنا کند و قسم بخورد .

در شاهنامه ی فردوسی ، در داستان کیخسرو می خوانیم :

جهاندار یک شب سر و تن بشست

بشد دور با دفتر زند و اُست

همه شب به پیش جهان آفرین

همی بود گریان و سر بر زمین ......

شاهنامه فردوسی جلد چهارم صفحه ی 94

همچنین پس از شهادت سیاوش ، کاووس به کیخسرو می گوید  :

کنون از تو سوگند خواهم یکی

نباید که پیچی تو زو اندکی

که پرکین کنی دل از افراسیاب

دم آتش اندر نیاری به آب

به خویشی مادر بدو نگروی

نه پیچی و گفت کسی نشنوی

به گنج و فزونی نگیری فریب

به پیش ار فراز آیدت ور نشیب

به گرز و به تیغ و به تخت و کلاه

به گفتار با او نگردی ز راه

بگویم که بنیاد سوگند چیست

خرد را و جان را به از پند چیست

بگویی به دادار خورشید و ماه

به تاج و به تخت و به مهر و کلاه

به یاد فریدون به آیین وراه

به خون سیاوش به جان تو شاه

به فرّ و به نیک اختر ایزدی

که هرگز نپیچم به سوی بدی

میانجی نخواهی بجز تیغ و گرز

منش پست داری ز بالای برز

چو بشنید از او شهریار جوان

سوی آتش آورد روی و نوان

به دادار دارنده سوگند خورد

به روز سپید و شب لاجورد

به خورشید و ماه و به تخت و کلاه

به مهر و به تیغ و به دیهیم شاه

که هرگز نپیچم سوی مهر اوی

نبینم به خواب اندرون چهر اوی

یکی خّط نوشتند بر پهلوی

به مشک از بر دفتر خسروی

گوا بود دستان و رستم بدین

بزرگان لشکر همه همچنین

به زنهار در دست رستم نهاد

چنین خّط سوگند و آن مهر و داد

شاهنامه فردوسی جلد دوم صفحه ی 284 و 285