آموزش و پرورش      3

 آموزش و پرورش در سال 1319 وارد دهستان زیارت شد و در دهه ی چهل شمسی به همه جا سرک کشید . همان طور که گفته شد ، در سال 1319 دبستان مینا در زیارت تاسیس شد و علیمراد فراشبندی روزنامه نگار ( صاحب روزنامه ی خامه ملت ) و مورخ بزرگ جنوب نیز اولین مدیر آن بود . در روستای بنار سلیمانی که اگر چه در قسمت شبانکاره بود ولی با حد فاصل رودخانه ی حله ، نزدیک ترین روستا به بنار بود نیز در سال 1339 دبستان دایر شد و اسماعیل شهر سبزی نیز اولین معلم آن بود . شهر سبزی شاعر و مورخ است و کتاب دلاوران دشتستانی نیز از وی به چاپ رسیده است . در سال 1342 در روستای کلل نیز مدرسه افتتاح شد و گروهبان دوم سپاهی ( سپاه دانش ) آقای خواجه ئیان بوشهری به عنوان اولین معلم به آنجا آمد . در سال 1343 آقای ناصر قاسم پور که او نیز سپاهی و بچه ی اهواز بود ، مدرسه ی صفی آباد را دایر کرد و این اندک اطلاعات نشانه هایی از عزمی عمومی برای باسواد کردن مردم در آن سال ها دارد . اواخر مهرماه 1342 ، گروهبان سوم حسنعلی ماندنی زاده فرزند کربلایی ماندنی که او نیز سپاه دانشی بود ،  از برازجان به بنار آمد  و در مجلسی کرم جعفری در جنوب غرب بنار ، اولین مدرسه را راه اندازی کرد . چند سال پیش  با آقای ماندنی زاده و برادرش که به دیدار برادر بزرگتر خود به بنار می آمد ، مصاحبه هایی انجام داده ام که در وبلاگ بنارانه درج شده و خواندنش خالی از لطف نیست .

بعد از نوروز که هوا رو به گرمی می نهاد ، دانش آموزان بنار ، در کپری بزرگ که سمت جنوب خانه ی کرم جعفری ساخته شده بود و زیر کُنار بزرگی که هنوز هم در آنجاست ، کلاس درس را دایر می کردند . این مدرسه کلاس های اول ، دوم ، سوم و چهارم را داشت و دانش آموزانی که در زیارت نیز درس می خواندند ، به روستای خود برگشته بودند .

از آنجا که ساخت مدرسه ای برای روستا ضرورت داشت ، در زمینی در شرق بنار ساخت مدرسه آغاز شد که برای ساختن آن علاوه بر کمک های دولتی ، همیاری مردم نیز مهم بود . خشت آن مدرسه را مصطفی رضایی فرزند ابراهیم زد و مدرسه در سال 1343 – 1344  افتتاح شد .